Mimespeler
Oorspronkelijk kom ik uit het theater, tot mijn 31ste heb ik altijd bewegingstheater gemaakt en gespeeld. Ik speelde in meer dan 25 voorstellingen in 7 verschillende landen, maakte 5 eigen voorstellingen, ontving 2 studiebeurzen en een aanmoedigingsprijs, gaf les aan 3 verschillende theaterscholen en publiceerde een boek.
Wil je er iets van zien bekijk dan hier onder enkele clips. Toen ik mijn theatercarrière eindigde ben ik hierover door Theo van Gogh geïnterviewd.
Het thema van mijn composities was meestal ‘omhoog’, ‘verder’, of ‘dieper’, bewegingen en personages die ergens naar streven. Dat is de essentie van drama; ergens naar streven, wat dan niet vanzelf gaat vanwege allerhande obstakels en ergens komt er dan een oplossing. Leren heeft dezelfde eigenschap, het gaat nooit vanzelf, leuk om naar te kijken, maar kan over het algemeen nauwelijks als leuk ervaren worden. En wanneer het gelukt is zijn we blij en vergeten we al gauw hoe ingewikkeld en pijnlijk het was.
Van Frits Vogels, mijn regisseur en co-auteur heb ik geleerd, dat het eerste dat groter is dan onszelf, de ruimte om ons heen is, en dat je ook zo met je ideeën om kan gaan, dat een compositie, net als het leven, regels heeft, die wanneer je maar consequent bent altijd goed komen.
Van Carel Alphenaar heb ik geleerd wat dramaturgie is en hoe je naar klassieke muziek en strijkkwartetten luistert.
Van Steven Wasson en Corinne Soum leerde ik de mime corporel dramatique (een bewegingstechniek uit de eerste helft van de 20ste eeuw) en kijken naar mensen en wat ze doen.